جوش ورق ژئوممبران

روش های مختلفی برای جوش دادن ورق ژئوممبران به یکدیگر وجود دارد.

هنگام تعیین روند جوشکاری ورق های ژئوممبران باید سطح مولکولی آنها را مورد بررسی قرار دهیم. برای جوشکاری دو ماده سازگار با یکدیگر، دو سطح آنها باید مقدار خاصی نرم شود تا باهم مخلوط شود و سپس ذوب شود. به صورت کلی جوش دادن ورق ژئوممبران با دو روش حرارتی و یا شیمیایی انجام می شود.

جوشکاری حرارتی: دو سطح ورق ژئوممبران با حرارت نرم می شوند و سپس این دو ماده باهم مخلوط می شوند و با خنک شدن مواد بهم جوش داده می شوند.

جوشکاری شیمیایی: از یک حلال برای نرم شدن دو سطح استفاده می شود، وقتی مواد به هم فشار داده می شوند ،حلال نیز تبخیر می شوند و دوماده باهم جوش داده می شوند.

درحالی که این دو روش با همدیگر متفاوت است نتیجه ی آنها یکسان است و قبل از انتخاب روش مناسب باید شرایطی همچون درجه حرارت محیط ،شباهت دو مواد در ورق و عرض ورق ژئوممبران بررسی کرد.

جوشکاری با هوای گرم:

جوشکاری های هوای گرم همانطور که از اسمش پیداست از طریق هوای گرم موجب گرم شدن دو ورق به همدیگر و در نتیجه جوش ورق های ژئوممبران به یکدیگر می شوند.

این روش جوشکاری روشی شناخته شده برای همه ی ژئوممبران ها از جمله PVC،HDPE مناسب است. دو لایه ی ژئوممبران در معرض هوای گرم قرار گرفته وسطح آنها نرم می شود و سپس با فشار دادن با هم پیوند محکمی ایجاد می کند.جوشکاری هوای گرم معمولا برای چسابدن مواد در حین و یا جزئیات ورق استفاده می شود.

جوش اکستروژن

جوشکار های اکستروژن جوشکار های بزرگتر و سنگین تری هستند که از یک میله جوش پلاستیکی استفاده می کنند که توسط پیچ داخلی از یک بشکه گرم شده پایین می آید. میله جوشکاری نرم شده و در بشکه گرم شده مخلوط می شود و به صورت مهره ای از پلاستیک مذاب مستقیماً روی آستر ژئوممبران رانده می شود. کفش تفلون این مهره مذاب را از مواد روی لبه مواد همپوشانی شکل می دهد. هوای گرم قبل از پلاستیک مذاب به داخل همپوشانی دمیده می شود تا مواد نرم شود و جوش محکم تری ایجاد شود. میله جوشکاری مورد استفاده توسط جوشکار اکستروژن باید برای سازگاری با ژئوممبران انتخاب شود و اغلب از همان دسته رزین ساخته می شود.

این سبک از جوشکاری در درجه اول به مواد HDPE ، پلی پروپیلن و LLDPE محدود می شود ، زیرا احتمال تخریب مواد در بشکه گرم شده این روش جوشکاری را برای ژئوممبران های پی وی سی یا پایه اورتان نامناسب می کند. جوشکاری شیمیایی  فقط در ژئوممبران هایی قابل استفاده است که می توانند به طور مناسب توسط یک حلال نرم شوند، بنابراین جوشکاری شیمیایی را به ژئوممبران های مبتنی بر PVC و Urethane محدود می کند. یک مزیت جوشکاری شیمیایی سهولت کاربرد آن است که فقط به کمی بیشتر از یک برس و یک حلال مناسب نیاز دارد. با وجود سهولت استفاده، جوشکاری شیمیایی کاملاً تحت شرایط محیطی است. دمای پایین یا رطوبت بالا می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت جوش شیمیایی تأثیر بگذارد.

جوشکاری گوه ای:
جوشکار های گوه ای ماشین های دستی کوچکتری هستند که دو ورق مواد یکسان را بهم جوش می دهند. دو نوع جوشکار گوه ای وجود دارد ، یک گوه و اسپلیت گوه. جوشکار تک گوه رابط بین دو ماده را با یک “گوه” فلز گرم می کند و سپس غلطک ها بلافاصله مواد را فشار می دهند تا یک جوش ایجاد شود. مواد ترموپلاستیک در سطح مولکولی ذوب می شوند. برای ایجاد یک کانال هوا در وسط جوش ، از یک گوه تقسیم شده در درجه های ژئوممبران ضخیم تر استفاده می شود. یکپارچگی جوش را می توان با فشار دادن کانال با هوا آزمایش کرد تا اطمینان حاصل شود که جوش هوا محکم و در نتیجه مایع ایجاد شده است. علاوه بر تمام موارد بالا می توان از دستگاه جوش ورق ژئوممبران نیز استفاده کرد.