رید هافمن در پالو آلتو (Palo Alto)، کالیفرنیا، به دنیا آمد و در کانون خانواده در شهر برکلی بزرگ شد. وی تحصیلات مقطع ابتدایی تا دبیرستان را در مدارس دولتی در برکلی گذراند. پدر و مادر هافمن معتقد بودند که یادگیری او در کلاس های کوچکتر و نزدیک به خانه بهتر خواهد بود و بنابراین تصمیم گرفتند او را در یک دبیرستان خصوصی نزدیک به محل سکونت خود ثبت نام کنند. اشتیاق او برای استقلال و زندگی دور از خانه، والدینش را متقاعد کرد که او را به مدرسه Putney در ورمونت بفرستند. تاکید اکید مدرسه ی Putney بر روی کسب تجارب گوناگون در زمینه های مختلف به او فرصتی داد تا مهارت های متفاوتی از هنر گرفته تا کارهای کشاورزی را تجربه کند. پس از گذراندن دوره ی دبیرستان تصمیم گرفت به کالیفرنیا بازگردد و در دانشگاه استنفورد شرکت کند.

برنامه ی “آموزش و پرورش لیبرال” استنفورد، علاقه ی هافمن را در زمینه ی فلسفه تشخیص داد، اما طیف وسیع رشته های مورد علاقه ی هافمن تصمیم گیری او را برای انتخاب یک رشته سخت کرده بود، از این رو از یک مشاور دلسوز کمک گرفت. پس از اینکه وی لیست تمام زمینه هایی را که علاقه مند بود ذکر کرد، سرانجام تصمیم گرفت تحصیلات مقطع کارشناسی را در رشته ی Symbolic Systems بگذراند؛ این رشته شامل فلسفه، زبانشناسی، روانشناسی، منطق ریاضی و علوم کامپیوتر می باشد. هافمن در سال ۱۹۹۰ در مقطع کارشناسی رشته ی Symbolic Systems و Cognitive Science از دانشگاه استنفورد فارغ التحصیل شد و در بورس تحصیلی مارشال (Marshall Scholarship) به منظور تحصیل در دانشگاه آکسفورد برنده شد. هافمن در سال ۱۹۹۳ تحصیلات مقطع کارشناسی ارشد را در رشته ی فلسفه از کالج ولفسون (Wilfson College) دانشگاه آکسفورد به اتمام رساند.

هافمن آرزو داشت به عنوان نویسنده و یا استاد و روشنفکر عمومی شناخته شود و بدین وسیله بر روی جامعه ی اطراف خود تاثیر بگذارد اما به گفته ی خود او پس از گذراندن تحصیلاتش به این نتیجه رسید که با نویسندگی و این عناوین تنها بر روی عده ی کمی از جامعه می تواند تاثیر بگذارد و این نمی تواند ذوق درونی او را پاسخگو باشد؛ در همین حال به دنبال راهی برای تاثیر خیلی بیشتر بر روی جامعه ی اطراف خود بود.  او به یک کار موقت در بخش Usre Experience  اپل کامپیوتر و به عنوان مدیر محصول تازه وارد مشغول شد. در همین حال در اپل بر روی eWorld مشغول به کار شد. این شبکه به عنوان اولین تلاش او در راستای ایجاد یک شبکه ی اجتماعی بود. اگرچه این پروژه به یک شرکت منسجم و پایدار منجر نشد، اما هافمن معتقد بود که با استقرار قدرتمند اینترنت در آینده می تواند برای ترویج روابط انسانی در شبکه های اجتماعی رویای دیرینه ی خود را به واقعیت تبدیل کند.

هنگامی که هافمن eWorld را در سال ۱۹۹۶ به AOL فروخت، اپل متوجه برتری این شبکه شد. هافمن در همان سال اپل را ترک کرد و به تلاش خود در این صنعت جدید تکنولوژی در فوجیتسو (Fujitsu) ادامه داد. با وجود اینکه هافمن به خوبی می دانست که موفقیت وی در اولین سرمایه گذاری ناچیز بود؛ اما تصمیم گرفت که شرکت خود را هرچه سریعتر راه اندازی کند؛ در سال ۱۹۹۷ که کمتر از ۳ سال بود که به صنعت تکنولوژی وارد شده بود، فوجیتسو را ترک کرد و اولین شرکت خود به نام سوشال نت دات کام (SocialNet.com) را تاسیس کرد.

در ابتدا او می پنداشت که کار خود را به عنوان سرویس دوستیابی مبتنی بر اینترنت شروع کند که در واقع ریسک زیادی دارد، اما خیلی زود به این فکر افتاد که این تکنولوژی جدید می تواند برای ساخت انواع روابط انسانی از جمله کسب و کار به کار گرفته شود. در همان زمان دوست استنفوردی هافمن به نام پیتر تیل به او پیشنهاد کرد که به هیئت مدیره ی استارتاپی که راه اندازی کرده است، بییوندد. شرکت تیل که بر روی پردازش معاملات اینترنتی متمرکز شده بود، به نام پی پال (PayPal) شناخته شد. تجربه ی هافمن در سوشال نت باعث شد که بتواند به تیل کمک کند. تا اینکه در سال ۲۰۰۰ هافمن به این نتیجه رسید که سوشال نت نمی تواند او را به آرزوهایی که در سر دارد برساند.

سهم هافمن از فروش پی پال به او این امکان را داد تا بتواند بر روی ایده ی خود سرمایه گذاری کند. وی با کسب تجارب فراوان در سوشال نت و پی پال دریافت که هویت حرفه ای در محیط آنلاین اهمیت دارد و هم اکنون برای آزمایش این ایده در دومین استارتاپ خود آمادگی لازم را دارد. بدین ترتیب یک ماه بعد در همان سال ۲۰۰۲ در حالی که در اتاق نشیمن نشسته بود، لینکدین (LinkedIn) را ایجاد کرد و سایت آن در ماه می سال ۲۰۰۳ به صورت رسمی افتتاح گردید. آخر همان ماه تعداد کل اعضای لینکدین به ۴۵۰۰ نفر رسید ولی خیلی زود این شبکه ی اجتماعی به بزرگترین شبکه ی اجتماعی متمرکز بر کسب و کار در وب تبدیل شد.

پیتر تیل و کیت رابویس از همکاران هافمن در پی پال بر روی لینکدین سرمایه گذاری کردند. در واقع این شبکه ی اجتماعی  به کاربران این امکان را می دهد که برای ایجاد پروفایل حرفه ای و تعامل با دیگر افراد حرفه ای ثبت نام کنند. کاربران می توانند با هرکسی (چه کاربر چه سایت) تعامل حرفه ای داشته باشند. به گفته ی فوربس “لینکدین، ابزاری فوق العاده و در عین حال به صرفه برای آن دسته از افرادی است که به دنبال شغل و کسب و کار حرفه ای هستند.”

هافمن در همین حال که لینکدین در حال توسعه بود، به فکر پیشبرد سرمایه گذاری خود برای اولین بار در فیسبوک بود؛ کاری که پیشتر از آن برای سایت شبکه ی مصرفی Friendster انجام داده بود. هافمن با برنامه ی فیسبوک تحت تاثیر قرار گرفت و برای یک سرمایه گذاری فوق العاده به توافق رسید، اما کمی بعد احساس کرد که داشتن موقعیتی برجسته در فیسبوک با نقش رهبری او در لینکدین در تضاد است و به همین ترتیب بود که بنیانگذار فیسبوک، مارک زاکربرگ، را به دوست خود پیتر تیل معرفی کرد  و او برای سرمایه گذاری اولیه و بزرگ ۵۰۰ هزار دلاری بر روی این شبکه موافقت کرد.

او در سال ۲۰۱۰ به گروه سرمایه گذاری Greylock Partners پیوست. حوزه هایی که هافمن در Greylock برای سرمایه گذاری متمرکز شده عبارتند از نرم افزار اقتصادی، اینترنت مصرفی، تشکیلات اقتصادی ۲، موبایل، بازی های اجتماعی، بازارهای آنلاین، سرویس های پرداختی و شبکه های اجتماعی. پس از ارائه ی اولیه سهام در سال ۲۰۱۱، ثروت شخصی هافمن به قیمت ۲.۳۴ میلیارد دلار ارزش گذاری شد. در سال ۲۰۱۴ دارایی خالص هافمن بیش از ۴.۵ میلیارد دلار محاسبه شد. در آن زمان تخمین زده بودند که در هر ۲ ثانیه یک نفر به لینکدین اضافه می شود. در همان سال لینکدین با بیش از ۳۰۰ میلیون کاربر و در بیش از ۲۰۰ کشور و منطقه، به عنوان بزرگترین شبکه ی حرفه ای جهان بر روی اینترنت عمل کرد و از آن زمان به سیر صعودی خود ادامه داده است.